Nieuwjaarsdag in Bangkok. Wat ga je dan doen?

Traditiegetrouw de Nieuwjaar duik. Dit jaar vanwege de temperatuur geen enkel probleem. kerstmuts op en springen in het zwembad. Alleen wat vreemde blikken van de andere hotelgasten naar die “vreemde” Hollanders. Hierna toch nog maar de hoogtepunten van Bangkok bezoeken. Hierbij even vergeten dat heel Azië op nieuwjaarsdag vrij is, wat tot gevolg heeft dat het redelijk druk is. En dan is redelijk heel zacht uitgedrukt. Even een andere jurk voor Ron gekocht bij het Koninklijk Paleis, want met diegene die we bij ons hadden mocht hij het paleis niet in. Hierna genoten van de pracht en praal van het paleis en daarna doorgewandeld naar de liggende Boeddha. Daar was het gelukkig minder druk. Om de Boeddha te zien hoefden wij maar aan te sluiten aan een rij waarbij, als er bordjes met wachttijd gestaan zouden hebben, de wachttijd toch minimaal 2,5 uur zou zijn. Dit vonden wij toch wat aan de lange kant, dus besloten wij om de Boeddha maar niet te gaan bezoeken. Om vervolgens naar de uitgang te komen moesten wij de lange rij t.h.v. de ingang van het Boeddha-gebouw kruisen….en ja wat is er dan makkelijker om, als een van de toezichthouders zegt dat wij in de rij moeten blijven staan, dan ook te gehoorzamen en netjes aan te sluiten. Wachttijd vanaf hier 2 minuten. Dus de Boeddha werd toch nog even bekeken.

De volgende dag een dagje rustig aan omdat wij ’s avonds met de nachttrein naar Surat Thani zouden gaan. Ook dit was wel weer een belevenis. Op het grote station van Bangkok zoeken naar de juiste trein en als dan blijkt dat de trein wat vertraging heeft (slechts 3,5 uur) dan wordt het rondhangen op het station toch wel een bezoeking. Je komt dan tot de conclusie dat de NS het helemaal nog niet zo slecht doet. Toen de trein eindelijk richting Surat Thani vertrok was het al bijna nacht en dus werden de bedden gelijk opgemaakt en konden we slapen voor zover dit in een trein lukt. De volgende ochtend aangekomen in Surat Thani moesten wij nog verder vervoer regelen richting Khao Sok. Dit hadden wij expres niet op voorhand geregeld want mocht de trein vertraging hebben zouden wij de aansluiting missen !! Al op het station werden wij bijna aangevallen door mensen die ons in hun mini-van, bus of taxi wilden hebben. Uiteraard moest alles snel gebeuren want de trein had vertraging gehad en alles stond al een tijd te wachten….dus snel beslissen. Even pas op de plaats leerde echter dat dit toch wel geld bespaarde. Rustig het station afwandelen, rondkijken en wat vragen bij de lokale toeristenbureautjes leverde een besparing op van veel Baths. En dat voor dezelfde rit. Een kaartje voor een soort stadsbus gekocht die ons 1,5 uur later afleverde in Khao Sok. Dit is een dorpje middenin een nationaal park dat werkelijk schitterend mooi is. Wij hadden hier een bungalow gehuurd enkele kilometers buiten het dorp, op een heuvel met uitzicht op de bergen. Het complex was kleinschalig, slechts 3 bungalows, en de eigenaresse deed werkelijk alles om het je zo goed mogelijk naar je zin te maken. Zij kon heerlijk koken en wij mochten hun fietsen gebruiken om naar beneden in het dorp te kijken. Zes jaar geleden waren we hier ook al en we zijn gaan zoeken naar het complex waar we toen verbleven. Gevonden en na de eigenaar begroet te hebben heeft hij ons rondgeleid en de nieuwe huisjes, die inmiddels bijgebouwd zijn, laten zien. Leuk om weer even terug te zijn en het zag er verder nog net zo goed uit als toen. Op de terugweg kreeg Corry een klapband en moesten we de weg terug lopen. Had trouwens toch gemoeten, want het was veel te stijl om te fietsen.

Toen wij onderweg waren naar dit verblijf hoorden wij van een komende storm die Thailand mogelijk hard zou raken. Om deze reden was het dan ook niet mogelijk om de tour over het meer van Khao Sok die wij wilden maken te doen en omdat het complex ons verder prima beviel zijn wij hier maar enkele dagen langer gebleven zodat de tour toch door kon gaan. “s Morgens vroeg in een open pick-up naar de haven van het park en daarna een mooie vaartocht over het meer. Lunch in een drijvend restaurant en daarna een hike van ongeveer 2 uur door de jungle richting een grot. Bij de grot aangekomen ging de hike verder via de grot die deels onder water stond. Dit was zeker voor Corry een moment van “doe ik dit wel”, maar alle moet bij elkaar geschraapt, hoofdlicht aan en lopen/zwemmen tot een grote waterval in de grot. Onze gids achtte het niet verantwoord om verder te gaan dus dan maar terug naar de boot en weer twee uur over het meer gevaren. Daarna met de songtaew (een soort pick-up busje) terug naar het complex. Hier werden we verrast met een bamboe BBQ. De hele maaltijd werd met bamboe gemaakt. Dus geen potten en pannen maar koken in bamboe. Rijst, vlees en vis. Ook de koffie achteraf. Op tafel werd alles ook geserveerd in bamboe.

Zoals al eerder gezegd deed de eigenaresse van ons complex er alles aan om het ons naar onze zin te maken. Aangezien ons volgende verblijf op een eiland zou zijn voor de westkust van Thailand stelde zij voor dat haar broer ons met zijn auto tot de pont van het eiland zou brengen. Wij blij want achteraf bleek de toegang tot de pier een iets minder “doorgaande’ weg te zijn dan wat wij verwachtten. Een of ander smal straatje en daarachter voeren allerlei houten bootjes die ons naar Koh Kho Khao brachten. Op de boot even contact opgenomen met ons nieuwe complex met het verzoek ons op te halen hetgeen in ons vloeiend Thais geen probleem meer was en aan de overkant aangekomen stond er weer een pick-up te wachten. Het resort dat wij hadden lag direct aan zee en had 3 zwembaden. Wij denken dat dit een samenvoeging van resorts was want zo zag de indeling er een beetje uit. Op het resort is het wel heel rustig. Volgens de receptie zou het 80% vol zitten maar vooral met Chinezen. Die komen naar Koh Kho Khao om te slapen, staan de volgende dag vroeg op om naar de Similan eilanden te gaan en gaan de dag daarop weer weg. Omdat wij hoorden dat deze eilandengroep zeer mooi zou zijn om te snorkelen zijn wij de derde dag daar ook naartoe gegaan. 2 uur varen met een speedboot met 3x350pk is best wel leuk. Het snorkelen op zich was wel mooi, maar wij denken wel op mooiere plaatsen gesnorkeld te hebben.

Omdat wij het restaurant op het complex niet zo bijzonder vonden hadden we al snel een scooter gehuurd. Dus ´s avonds gingen Jut en Jul weer op de scooter via allerlei pikdonkere straatjes naar de pier waar enkele restaurantjes waren waar je wel heerlijk kon eten. Als wij overdag over diezelfde weg reden zag je overal waarschuwingsborden staan voor een tsunami. Er werd daarop gewezen wat de veilige richting was en waar een veilig heenkomen stond. Tijdens een van onze scooter-ritjes zijn we dan ook even bij zo´n veilig heenkomen gaan kijken. Het bestond uit een soort toren op palen die op ongeveer 10 meter hoogte een ruimte had waarin je overdekt kon staan en waar tevens wat stoeltjes stonden. Mocht het echt nood aan de man zijn dan kon je nog via een trap op het dak van deze ruimte komen en daar zou je dan in ieder geval veilig staan. Omdat wij toch een scooter hadden hebben wij nog 2 daagjes vertoeft rond een afgelegen strandbar waar je heerlijk rustig kon zitten en ondertussen de volgende bestemming uitgezocht. Dit werd Ao Nang vlakbij Krabi. Hier zijn wij een aantal jaar geleden ook al eens geweest dus waren benieuwd hoe dit veranderd zou zijn. Via Booking weer een mooi resort gevonden in het centrum van Ao Nang, op steenworp afstand van het strand. Hier hebben wij een huisje op een heuvel met uitzicht op zee. Tijdens het schrijven van dit verhaal zijn we hier net aangekomen dus kunnen we er nog niet veel over zeggen. Dat komt wel weer in het volgende verhaal.