Een lange tijd op vakantie is leuk maar heeft ook zaken waar je zo op eerste instantie niet aan denkt maar wel belangrijk zijn. Je wilt immers tijdens je reis ook leuke dingen zien en uiteraard een dak boven je hoofd hebben. Zo zitten wij met grote regelmaat aan het zwembad te `googlen´ met zoekvragen als: wat is er toe doen in….., de 10 belangrijkste attracties van…..en ga zo maar door. Ook Booking is een veel gebruikte site. Telkens speuren naar een goede locatie die ook nog leuk geprijsd is vergt toch ook tijd. Zo hebben wij voor een spotprijs in luxe hotels gezeten maar de topper was wel ons guesthouse in Battambang. De zoekvraag hierbij was: schoon, inclusief ontbijt, zwembad en dicht bij het centrum. Dit alles bij elkaar leverde als resultaat: Blue Diamond. Voor slechts $ 11,50 voor 2 nachten. Maar voldeed dit aan gestelde eisen? Wij dachten dit kan niet, maar gezien de reviews zou het wel moeten kunnen. Wij hebben dit guesthouse geboekt met in ons achterhoofd: het zal wel iets anders gaan worden en die $ 11,50 zijn we kwijt. Maar wat schetste onze verbazing toen wij er kwamen. Een net schoon eenvoudig ingericht hotel van 3 verdiepingen met schoon zwembad en warm water voor de douche. Dit is iets in Azië wat je niet overal treft. Ook de prijzen voor de drank en op de menukaart waren zeer laag. Dus was ons besluit. Wij blijven. ’s Middags lekker aan het zwembad en ’s avonds goed gegeten. De volgende ochtend was nog wel de vraag: Wat betekend inclusief ontbijt. Nou ook dat was erg verrassend. Brood met omelet, vers fruit en koffie. Hierna zijn we koffie op het balkon van onze kamer gaan drinken. Een balkon is iets wat wij in duurdere hotels niet hadden. Al met al was dit hotel, ondanks dat het eenvoudig was ingericht, zeker de moeite waard.

Battambang stelt als stad weinig voor en heeft toeristen ook niet zoveel te bieden. Een leuke attractie net buiten Battambang is de Bamboetrein. Het woord trein doet vermoeden dat het echt een trein is maar hierbij wordt je dan toch teleurgesteld. De trein bestaat uit 2 assen die dmv een plank van bamboe bij elkaar worden gehouden en waarop een bromfietsmotor wordt gezet. Met een snaar wordt de motor met de as verbonden en kan een flinke snelheid worden gehaald. Dit evenement vindt plaats op een enkel spoor dus eerst 20 minuten noordwaarts en daarna 20 zuidwaarts totdat je een tegenligger tegen komt. Dan wordt een van de treintjes uit elkaar gehaald, passeert de ander en wordt de trein weer in elkaar gezet. Dit gebeurt enkele malen per rit.

Een ander toeristisch punt is de `killing cave`. Een grot waar de Rode Khmer in de tijd van de burgeroorlog Cambodjanen van bovenaf in gooiden. Vielen ze niet te pletter tijdens de val dan stierven ze van de honger. Ook hier waren weer veel skeletten te zien van mensen die dit niet overleefd hadden. Weer een heftige herinnering aan de burgeroorlog van weleer. Deze grot bevindt zich in een berg waarin meerdere grotten zitten. Een van de andere grotten is bekend om zijn vleermuizen. Bij het ondergaan van de zon komen deze vleermuizen naar buiten en dat zijn er veel. Heel veel. Honderdduizenden zo niet miljoenen. Ja echt miljoenen. Men schat ze op 6 miljoen. Een grote stroom van vleermuizen die gedurende ruim een uur uit de grot komen vliegen en de volgende ochtend weer terugkeren.

Na deze dagtrip weer terug naar ons hotel en zijn we de volgende ochtend met de bus naar Siem Reap gegaan. Tenminste dat was de bedoeling. Het busje dat ons naar de grote touringcar zou brengen kwam precies op tijd en "on the road again". Ja voor 300 meter. Plotseling stopte het busje en reed terug naar het hotel. De chauffeur ging uit het busje en na ongeveer 15 minuten kwam hij met de eigenaar van het hotel. Hier werd ons medegedeeld dat wij niet mee konden want onze stoelen in de bus waren al aan een ander verkocht?? Wij moesten maar even wachten op een volgende bus en zouden dan omstreeks 15.00 uur vertrekken. Uiteraard gingen wij hier niet mee akkoord en na ons ongenoegen op een niet te verstane manier bekend te hebben gemaakt werd voor ons een Cambodjaanse taxi besteld. Zij het wel met een grijns van de hoteleigenaar. Een Cambodjaanse taxi houdt in: zoveel mogelijk mensen in een personenauto proppen en dat lukte hier ook, zij het dat wij Europeanen, iets forser zijn dan de gemiddelde Cambodjaan. Nadat wij waren ingestapt en onderweg nog enkele mensen hebben opgepikt gingen wij richting Siem Reap. Op de voorstoel een hoog zwanger vrouw samen met haar man, op de middelste 3 stoelen, wij en nog 2 Cambodjaanse vrouwen en op de achterbank nog 3 mannen. Oh ja, onze koffers e.d. gingen natuurlijk ook mee !! Het hotel in Siem Reap is van dezelfde eigenaar als ons 2^e hotel in Phnom Penh en was ook helemaal ingericht in de Khmer stijl. Kortom prachtig. Omdat de geboekte kamer bezet was kregen wij een upgrade naar een familiekamer, 2 grote 2 persoons bedden met uiteraard ook alle voorzieningen voor 4 personen. Perfect.

Siem Reap is bekend om Angkor Wat, het grootste tempelcomplex van de wereld. Dit wordt jaarlijks door miljoenen mensen bezocht waarbij de zonsondergang vanaf een van de tempels schitterend moet zijn. Met de tuk-tuk naar het complex waar je een gepersonaliseerde toegangskaart krijgt. Als je een kaart na 17.00 uur voor de volgende dag koopt mag je al direct naar binnen en kun je de zonsondergang zien. Ten minste als er zon is. Toen wij er waren was er bewolking en zij een van de bewakers dat wij op moesten schieten omdat het zou gaan regenen. Even snel gekeken en teruggelopen waar het bij de laatste 100 meter begon te storten. Een zogenaamde tropische regenbui.

’s Avonds naar Pubstreet gegaan. Een immens groot wandelgebied met restaurants, kroegen en diverse nightmarkets. Zo groot als dit gebied was, hadden wij nog niet eerder meegemaakt. Met wat handen en voeten een tuk-tuk besproken voor een tour de volgende dag. Uiteraard veel goedkoper dan de aangeboden tours bij de hotels. De man stond de volgende dag keurig op tijd voor de deur en nam ons mee naar het grote tempelcomplex. En dat is echt groot. Angkor Wat bestaat uit een aantal tempels. Van de vele tempels die er zijn hebben wij er maar een paar bezocht en zijn toch van 08.00 tot 15.00 bezig geweest. De tempels die wij bezocht hebben verschillen echt veel van elkaar. Zo is Angkor Wat de bekendste, Bayon temple bekend vanwege de vele gezichten en Ta Prohm vanwege de vele bomen die door de muren van het complex groeien. Deze zijn ook in veel films te zien. Enkele andere tempels hebben wij maar even snel bekeken want dat blijven toch, zoals Remco zal zeggen: een “stapel oude stenen”. Na ongeveer 150 foto’s te hebben gemaakt en vermoeide voeten en kuiten te hebben van het traplopen zijn we waar richting het hotel gegaan voor een verkoelende zwembadsessie en ’s avonds even lekker naar de massage. De volgende, en tevens laatste dag Siem Reap lekker rustig aan gedaan en ’s avonds naar het Waterfestival geweest. Dit is het grootste feest van Cambodja en wordt gehouden ter gelegenheid van het keren van de waterstroom in de rivier. In het regenseizoen loopt de rivier van noord naar zuid maar als het regenseizoen voorbij is keert de stroming en loopt de rivier richting het noorden. Deze verandering van stroom betekent voor de bevolking veel vis en dat wordt op grootste wijze gevierd. Bij dit festival kwamen wij nog Deense kennissen tegen die wij eerder in Phnom Penh hadden ontmoet en die na Cambodja ook naar Thailand zouden gaan. Zij hebben een huis gehuurd in Phuket dus als we willen kunnen wij bij hen verblijven of later in Denemarken. Altijd leuk toch?

Hierna zit ons Cambodja avontuur er al weer op. De laatste letters van dit verhaal schrijven wij terwijl we op het vliegveld van Siem Reap wachten op onze vlucht naar Bangkok waarna wij door zullen vliegen naar Myanmar. In Myanmar hoeven wij even niets te regelen want hier wordt alles voor ons geregeld dus hebben wij eindelijk vakantie.