Zo, daar zijn we weer. Heerlijk uitgerust na een klein weekje strand. Wat een heerlijke verademing na de hectiek van Phnom Penh en alle indrukken daar.

Het resort ligt als enige in een baai. We zijn dus bij de pier in Sihanoukville op de boot van het resort gestapt en na twee uur varen aan land gegaan. Op de pier wonen een aantal gezinnen van de lokale bevolking. De mannen verdienen de kost met vissen en de vrouwen regelen het huishouden.

Bij aankomst in het resort worden we verwelkomt door de eigenaresse en haar man. Zij zijn Nederlands. Ook wel weer eens lekker, gewoon je Moerstaal en dan niet alleen tegen elkaar. Ook een aantal werknemers op het resort zijn Nederlands, dus gezellig kletsen. De mannen zijn vrienden van de eigenaars en helpen om het resort uit te breiden. Vanaf januari hebben ze een contract met een touroperator en moeten er 20 extra bungalows klaar zijn. Een hele klus, want alles wat er nodig is moet van het vaste land worden aangevoerd. En hun boot vaart maar 1x per dag heen en weer.

Wij krijgen een huisje op het strand met uitzicht op de zee. Echt zo´n Bounty-gevoel. De huisjes zijn wel eenvoudig ingericht: alles van bamboe en geen glas. Dus een muskietennet is niet overbodig. Nu moet ik zeggen dat ik in het huisje zelf geen beesten heb gezien (Ron misschien wel, maar dat zegt hij natuurlijk niet), maar je hoorde wel van alles lopen en geluid maken. Eenmaal onder de klamboe niet meer aan denken en zo snel mogelijk in slaap vallen. Brrr.

De wc was ook een dingetje. Geen doorspoel wc, maar een grote waterton met een bakje waar je water mee in de wc gooit. Ron had bedacht dat het beter gaat om gewoon de hele ton er in een keer in te gooien. Zeker als hij was geweest….

Douchen doe je gewoon met koud water, want een boiler is er ook niet. Nou is de buitentemperatuur zeer aangenaam, dus dat was niet echt een probleem. Verder was het een heel leuk resort met een palmenstrand en zonnebedden in de branding van de zee. ’s Morgens om 7 uur al in de zee zwemmen, zalig.

Wij hadden geluk dat er in de dagen dat wij er waren geen maan was. En dan is het hééél donker. Dat kwam goed uit want wij hebben met onze voeten door het water gelopen en toen lichtte het plankton op. Heel bijzonder om te zien. Alleen zijn de foto’s niet gelukt. We zijn ook nog (als extra excursie) ’s middags met de boot naar de andere kant van het eiland gevaren. Daar konden we snorkelen bij een koraalrif. Was wel mooi, maar als je ooit in de Rode Zee gesnorkeld hebt zie je wel verschil. Daarna nog proberen wat vis te vangen, maar daar waren alleen de locals op de boot goed in. Zelf nog 4 kleine haaitjes gevangen. Na de zonsondergang weer terug naar het resort en lekker eten. Nee, niet de haaitjes, wel lekker kip met cashewnoten.

Na 6 dagen zijn we weer met de boot naar het vaste land gegaan en na 4 uur in de taxi weer veilig aangekomen in Phnom Penh. Hier hadden we een hotel geboekt, geweldig. Helemaal (15 verdiepingen) afgewerkt met donker hard houtsnijwerk. En hele grote Boeddha beelden. Alle centrale ruimtes en ook alle kamers waren heel rijk gedecoreerd. We hadden geluk dat we hier 3 nachten konden blijven. Wat een weelde in vergelijk met waar we vandaan kwamen. We zaten alleen wel weer in de grote stad, maar je kunt ook niet alles hebben.

In Phnom Penh hebben we de nachtmarkt en een Duty-free shopping center bezocht. De winkels stelden niet zoveel voor maar in het gebouw was één van de grootste casino’s. Midden op de dag is het er een drukte van je welste en gaat er een geld om, pff. Heel veel Chinezen gokken hier en proberen ook de stad over te nemen door het kopen van grote gebouwen en dure hotels. Jammer dat de Cambodjanen daar zelf niet veel van terug zien. Die zijn over het algemeen erg arm.

Na 3 dagen Phnom Pehn is het weer tijd om verder te gaan. De reis gaat nu naar Battambang. Een klein provinciestadje waar niet heel veel te beleven is. We gaan hier wel met een bamboetreintje mee en een vleermuizengrot bezoeken. In deze grot hebben in het Rode Khmer-verleden ook martelingen en executies plaatsgevonden. Nu is het een monument en wordt het bewoond door miljoenen vleermuizen die tegen de avond uitvliegen om eten te zoeken. Maandag gaan we naar onze laatste stop in Cambodja, Siem Reap. Hier is de Anchor Wat. Ze zeggen het grootste tempelcomplex van de wereld (aantal tempels). In Myanmar gaan we ook nog naar Bagan. Dat is qua oppervlakte de grootste.

Zodra de foto’s er zijn zetten we ze weer online.

Tot dan.