Ao Nang bij Krabi, zoals in het vorige verhaal al gezegd een plaatsje waar wij 8 jaar geleden ook al eens geweest waren. Ondertussen is het wel enorm veranderd. Toen wij hier de eerste keer waren bestond Ao Nang uit een ongeveer 500 meter lange hoofdstraat met daaraan winkeltjes. Ons hotel was toen bijna aan het einde van deze straat boven een Mc Donald. Aan het strand stonden enkele overkappingen waar je je kon laten masseren en dat was het. Nu zit de MC Donald “aan het begin” van een lange winkelstraat met restaurants en is er zelfs een “rosse” buurt. De houten overkappingen zijn er nog wel maar ondertussen staan daar ook hotels en restaurants. Ook de andere zijde van de weg langs het strand is ondertussen helemaal volgebouwd met hotels en winkels, dus volop gelegenheid om de avonden gezellig door te brengen. Omdat ons hotel al vanaf het begin goed beviel hadden we al snel besloten om ons verblijf hier met 5 dagen te verlengen. Even lekker uitrusten van al dat gereis is ook best lekker. Zodoende hebben we nu een aantal dagen bestaande uit zwembad, strand, massage en ’s avonds wat rondhangen op een van de terrassen. Op één van de terrassen wordt, direct aan je tafel een overheerlijke Irishcoffee gemaakt. Met 2 glazen whiskey, Kalua en een beetje suiker. Met een aansteker wordt de hele zaak aangestoken, een paar keer brandend van glas verwisseld en tenslotte afgeblust met koffie. HEERLIJK. Gaan we thuis ook doen.

Om toch te voorkomen dat we helemaal niets doen in Ao Nang, hebben we besloten om een bezoekje te brengen aan de nightmarket van Krabi. Met de songthaew, een soort overdekte pick-up waaraan je ook kunt hangen, naar de markt. Deze markt was zeker wat betreft streetfood wel apart. Hier was ook wel etenswaar te krijgen waaraan wij ons zelfs niet durfden te wagen, maar bbq vis, garnalen en een pannenkoek-achtige path-thai waren zeker lekker. Ook een soort frikandel op een stokje (God mag weten wat hier in zat) was ook goed te doen.

Een ander uitstapje dat we gemaakt hebben was een 7 eilanden trip. Met een boot een aantal mooie eilanden langs waar je onderweg kon snorkelen en zonnen. Na een BBQ op het strand, terwijl de zon onderging (hoe romantisch kan het zijn), werd nog even koers gezet naar een eiland waar lichtgevend plankton te zien is. Voor degenen op de boot die in het donker durfden te snorkelen was dit echt een leuke ervaring. Op het moment dat je een zwemslag maakt licht het water op. Ondertussen was het al laat geworden dus richting Ao Nang om lekker te douchen en daarna aan de Irishcoffee.

Op de kamer de spullen uitgepakt en douchen totdat Corry ineens een kreet slaakte. Wat is dat!!!!! Zien we plotseling een slang van bijna 1 meter lang door ons huisje schuiven en verdwijnen onder het 3e bed. Oei, wat nu. Receptie bellen voor hulp en ondertussen goed kijken of hij niet ergens anders naartoe gaat. Gelukkig hadden we onze hoofdlamp paraat en konden zo onder het bed kijken maar geen slang!! Waar was hij?? Na enkele (lange) minuten verschenen 4 medewerkers met stokken, een vangstok en lampen en gingen op zoek. Een van de mannen belde direct met de receptie, regelde een ander huisje voor ons en hielp gelijk met inpakken. Koffers pakken binnen 2 minuten is echt mogelijk. Toen bijna al onze spullen waren ingeladen zagen we de slang langs het plafond kruipen. Ja, je leest het goed “langs het plafond”. Toen hoefde hij alleen nog maar gevangen te worden. Dat lukte redelijk snel waarop een van de medewerkers met de slang naar buiten liep, voorafgegaan door een rennende familie Meertens vergezeld door de andere “slangenvangers”. Probleem opgelost, spullen weer terug en douchen. Het ergste van dit alles was wel dat Ron zijn Irishcoffee moest laten schieten want daar was het te laat voor geworden.

Ondertussen is de laatste dag Ao Nang aangebroken en hebben we onze volgende reisdoelen bepaald. We gaan met de boot naar Koh Lanta, blijven daar een paar dagen, gaan dan met de boot naar de Phi Phi eilanden en daarna naar Phuket. Van Phuket vliegen we naar Kuala Lumpur, blijven daar een paar dagen en gaan daarna, waarschijnlijk met de trein naar Malakka. Ook hier nog een paar dagen en dan tenslotte naar Singapore. Vanwaar we richting 020 (kan het nog steeds niet zeggen) zullen vliegen.

Maar voor het zover is hebben we vast nog wel een verhaal geschreven.